Αφετηρία συνοικισμός Βατάτσι
Στον οικισμό Βατάτσι της Τ.Κ. Μικροσπηλιάς [Δήμος Κεντρικών Τζουμέρκων, Ν. Άρτας] και σε υψόμετρο 870μ., βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγιάννη. Προχωράμε 100μ., τον χωματόδρομο με κατεύθυνση ανατολικά και συναντούμε το ρέμα. Το ρέμα αυτό έχει πάντα νερό και τους θερινούς μήνες αναλαμβάνει την άρδευση του χωριού.
Προχωράμε κατά μήκος της υδάτινης αγκαλιάς ανηφορίζοντας μέσα από βράχια και αιωνόβια πλατάνια. Χαράδρες σκοτεινές και αβυσσαλέες, συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο. Βαδίζουμε πέτρα την πέτρα, λιθάρι το λιθάρι σε αυτό το αέναο παιχνίδι της ύλης και του νερού. Μας πήρε 20 λεπτά να διανύσουμε 1 χλμ και να φτάσουμε στην πηγή ΄΄Βένια΄΄. Κρυμμένη μέσα στα πλατάνια μας πλανεύει με το καθάριο κρυστάλλινο νερό της.
Συνεχίζουμε τον ανηφορικό δρόμο της ροής μέσα σε δασωμένο φαράγγι, τόπο γέννησης θεών, μύθων και θρύλων. Ακατέργαστη φύση, η κλίση γίνεται απότομη, μας κουράζει. Αγριοτριανταφυλλιές, κέδρα, πουρνάρια, έλατα μπορούν και επιβιώνουν στον τραχύ καιρό.
Αφήνουμε πίσω τα δέντρα
Φτάνουμε στα ριζά του βουνού. Κινούμαστε δεξιά πάνω σε μια θάλασσα από βράχια. Τόπος αμόλευτος, ακίνητος, ξεχασμένος από τον χρόνο. Αφήνουμε πίσω μας την ΄΄Κοφτερή΄΄ και μπαίνουμε στο ρέμα ΄΄Χαμούρα΄΄. Στο βάθος ξεχωρίζει καθαρά η Λευκάδα. Όπου και να κοιτάξουμε ανυπότακτη φυσική ομορφιά, μας αιχμαλωτίζει. Η κλίση σε σημεία μας υποχρεώνει να χρησιμοποιούμε τα χέρια, οι πέτρες είναι αμφίβολες, τα πατήματα χωρίς εμπιστοσύνη. Σε υψόμετρο 1950μ., παγωμένο νερό ξεπηδά μέσα από βράχο, είναι η πηγή ΄΄Χαμούρα΄΄. Δεν θα σε προδώσει ποτέ.
Λίγο παραπάνω, μπαίνουμε σε χαρακτηριστικό φυσικό κοίλωμα το ΄΄Λιμπούσιο΄΄. Οι αγέρωχες βουνοκορφές στέκουν μπροστά μας, μάς καλούν. Ακολουθούμε την διαδρομή για το ΄΄Καταφύδι΄΄. Πίσω μας μια πλάση ξελογιάστρα. Η άγρια ομορφιά κρύβει μια μοναδική γαλήνη. Στον ΄΄Πύργο΄΄ οι συνθήκες δυσκολεύουν. Πρέπει να σκαρφαλώσουμε στο σαθρό έδαφος. Λίγα μέτρα μας χωρίζουν από το κολωνάκι.
Είμαστε πια στην κορυφή της οροσειράς, 2393μ.